با چه روشی گزگز و مورمور دست و پا را درمان کنیم؟

برای درمان گزگز و مورمور دست و پا چه روشی موثر است؟
تیم تولید محتوایی ایران نوبت
1404/10/02

گزگز و مورمور دست و پا

گزگز و مورمور دست و پا
گزگز و مورمور دست و پا یکی از شایع‌ترین شکایت‌هایی است که بسیاری از افراد در سنین مختلف تجربه می‌کنند. این احساس ناخوشایند می‌تواند موقتی و بی‌اهمیت باشد یا علامت یک اختلال جدی‌تر در سیستم عصبی مرکزی یا محیطی. نکته‌ای که اغلب نادیده گرفته می‌شود این است که گزگز یک «بیماری» نیست بلکه زنگ هشدار بدن برای وجود یک مشکل زمینه‌ای است. در همان ابتدا باید بدانید که موثرترین درمان گزگز و مورمور دست و پا، درمان علت آن است نه صرفاً خاموش‌کردن علامت با دارو. بر اساس تجربه بالینی و مطالعات داخلی دلایل زیر بیشترین سهم را در بروز این عارضه در بین ایرانیان دارند:
فشردگی اعصاب گردن و کمر
نشستن طولانی و وضعیت بدنی نامناسب
دیسک خفیف گردن یا کمر
استرس و اضطراب مزمن
کمبود ویتامین‌های گروه B
دیابت و اختلالات متابولیک
در عین حال باید توجه داشت که در برخی موارد نادرتر، گزگز و مورمور می‌تواند نخستین نشانه‌ی بیماری‌های جدی‌تری مانند ام‌اس و سایر اختلالات سیستم عصبی مرکزی باشد که در این صورت پزشک ممکن است درخواست بررسی‌های تکمیلی و آزمایش‌های تخصصی‌تری مانند تصویربرداری یا آزمایش‌های عصبی بدهد تا علت به‌طور دقیق مشخص شود.

روش های درمانی مناسب

روش های درمانی مناسب

درمان دارویی

داروها معمولاً برای کاهش تحریک عصبی، درد یا التهاب تجویز می‌شوند و بیشتر نقش کنترل علامت را دارند، نه درمان علت اصلی گزگز.

کایروپراکتیک و درمان دستی ستون فقرات

در مواردی که فشار روی اعصاب گردن یا کمر وجود دارد، کایروپراکتیک با بهبود حرکت مهره‌ها و کاهش فشار عصبی می‌تواند نقش مؤثری در کاهش گزگز و مورمور داشته باشد.

فیزیوتراپی و تمرین‌درمانی

تمرین‌های اصلاحی و کششی به بهبود وضعیت بدنی، افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش فشار روی اعصاب کمک می‌کنند و برای افراد کم‌تحرک بسیار مفید هستند.

اصلاح سبک زندگی و وضعیت بدنی

تنظیم نحوه نشستن، کاهش استفاده طولانی از موبایل و کامپیوتر و افزایش تحرک روزانه از عوامل کلیدی در کاهش گزگز هستند.

بررسی و درمان کمبودهای ویتامینی

کنترل بیماری‌های زمینه‌ای

در بیماری‌هایی مانند دیابت، کنترل قند خون نقش مهمی در پیشگیری و بهبود گزگز و مورمور دارد.

مدیریت استرس و حمایت روانشناختی

کاهش استرس با تکنیک‌های آرام‌سازی و مشاوره می‌تواند در گزگز‌های مرتبط با اضطراب بسیار مؤثر باشد.

نقش کایروپراکتیک در درمان این مشکل

نقش کایروپراکتیک در درمان این مشکل
کایروپراکتیک می‌تواند در درمان گزگز و مورمور دست و پا نقش مهمی داشته باشد به‌ویژه زمانی که منشاء این علائم به ستون فقرات، مفاصل و فشار روی اعصاب محیطی مربوط باشد. بسیاری از موارد گزگز به دلیل کاهش حرکت طبیعی مهره‌ها، اسپاسم عضلانی یا فشردگی خفیف ریشه‌های عصبی در ناحیه گردن و کمر ایجاد می‌شوند که در ظاهر ممکن است درد واضحی هم نداشته باشند. در درمان کایروپراکتیک ابتدا ارزیابی دقیق وضعیت ستون فقرات، الگوی حرکتی و مسیرهای عصبی انجام می‌شود تا مشخص شود کدام ناحیه درگیر است. رویکردی که در مسیر درمان دیسک گردن با کایروپراکتیک نیز به کار می‌رود. سپس با استفاده از تکنیک‌های دستی دقیق و کنترل‌شده، حرکت طبیعی مفاصل مهره‌ای بهبود پیدا می‌کند و فشار غیرطبیعی از روی اعصاب برداشته می‌شود. نتیجه این فرآیند، بهبود انتقال پیام‌های عصبی، افزایش خون‌رسانی به بافت‌های عصبی و کاهش احساس گزگز و مورمور است. یکی دیگر از مزایای کایروپراکتیک این است که رویکردی غیرتهاجمی و بدون وابستگی به دارو دارد و علاوه بر کاهش علائم، به اصلاح علت زمینه‌ای کمک می‌کند. به همین دلیل کایروپراکتیک در بسیاری از بیماران به‌خصوص افرادی که دچار مشکلات وضعیتی، نشستن طولانی، دیسک‌های خفیف یا خشکی مفاصل ستون فقرات هستند، می‌تواند یک گزینه مؤثر و پایدار در درمان گزگز و مورمور دست و پا باشد.

چه زمانی این مشکل جدی تلقی می شود؟

گزگز و مورمور دست و پا زمانی جدی تلقی می‌شود که از حالت موقت و گذرا خارج شود و با بعضی نشانه‌های هشداردهنده همراه باشد. به‌طور کلی اگر هر یک از شرایط زیر وجود داشته باشد لازم است حتماً بررسی پزشکی و تخصصی انجام شود:

ادامه‌دار بودن بیش از دو تا سه هفته

گزگز مداومی که بدون بهبود باقی مانده یا به‌تدریج شدیدتر شده است طبیعی محسوب نمی‌شود.

همراهی با ضعف عضلانی یا افت قدرت دست و پا

اگر علاوه‌بر مورمور، احساس ناتوانی در گرفتن اشیا، راه‌رفتن یا بلند شدن دارید، احتمال درگیری عصبی جدی‌تر مطرح می‌شود.

بی‌حسی واقعی یا کاهش حس لمس و درد

احساس «کرختی» یا نداشتن حس طبیعی زنگ خطر مهم‌تری نسبت به گزگز ساده است.

درگیری یک‌طرفه بدن

گزگز فقط در یک دست، یک پا یا نیمه‌ی بدن می‌تواند نشانه فشار عصبی موضعی یا در موارد خاص‌تر اختلالات سیستم عصبی مرکزی باشد.

بدتر شدن علائم در شب یا هنگام استراحت

این الگو می‌تواند به درگیری عصبی یا مشکلات متابولیک اشاره داشته باشد.

همراهی با علائم عصبی دیگر

مثل اختلال تعادل، تاری یا دوبینی، لرزش، اختلال گفتار یا بی‌اختیاری ادرار که نیاز به بررسی فوری دارد.

سابقه بیماری‌های زمینه‌ای مهم

مانند دیابت، بیماری‌های خودایمنی، مشکلات تیروئید یا سابقه خانوادگی بیماری‌های عصبی.

شروع ناگهانی و شدید بدون علت واضح

به‌ویژه اگر بعد از ضربه نباشد یا به‌سرعت پیشرفت کند.
چه زمانی این مشکل جدی تلقی می شود؟

کلام آخر

در مجموع، گزگز و مورمور دست و پا علامتی ساده نیست و معمولاً نشان‌دهنده اختلال در مسیر اعصاب بدن، از ستون فقرات تا اعصاب محیطی یا حتی عوامل متابولیک و روانی است. این مشکل می‌تواند به دلایلی مانند فشردگی اعصاب گردن و کمر، وضعیت بدنی نادرست، دیسک‌های خفیف، استرس مزمن، کمبود ویتامین‌های گروه B یا بیماری‌هایی مانند دیابت ایجاد شود و در موارد نادر، نشانه‌ای از اختلالات جدی‌تر عصبی باشد. بنابراین درمان مؤثر، نیازمند تشخیص دقیق علت و انتخاب رویکرد هدفمند است و صرفاً نباید به کنترل موقت علائم بسنده کرد.
در این مسیر، کایروپراکتیک به عنوان روشی علمی و غیرتهاجمی می‌تواند با کاهش فشار عصبی و بهبود عملکرد ستون فقرات، نقش مهمی در کاهش گزگز و مورمور ایفا کند. اصلاح سبک زندگی، تمرین‌های مناسب و مدیریت استرس نیز مکمل این درمان هستند. اگر این عارضه برای شما تکرارشونده، مداوم یا آزاردهنده شده است بهترین تصمیم این است که برای ارزیابی تخصصی و انتخاب درمان مناسب اقدام کنید. دکتر مهدی براتی مهوار متخصص کایروپراکتیک در سعادت‌آباد تهران با رویکردی علمی و فردمحور می‌تواند به شما کمک کند تا علت اصلی مشکل شناسایی شده و مسیر درمانی مؤثر و ایمنی برای بازگشت به کیفیت زندگی بهتر انتخاب شود. برای دریافت مشاوره می توانید از طریق دکمه دریافت نوبت و یا از طریق شماره تماس 02122147002 اقدام کنید.


منابع
webmd.com
thefootinstitute.com

بله در بسیاری از موارد چنین است ولی نیاز به بررسی دارد

بله از طریق سیستم عصبی می تواند ایجاد گزگز کند.

خیر این روش درمان کامل نیست و باید به عنوان یک درمان مکمل از آن استفاده کرد.


دکتر مهدی براتی مهوار - بهترین دکتر کایروپراکتیک در غرب تهران